معرفی لیزر فرکشنال

نوشته: معرفی لیزر فرکشنال

معرفی لیزر فرکشنال

رویکردهای درمانی در زمینه جوانسازی پوست به طور مداوم در حال توسعه و اصلاح هستند. از زمان معرفی اولیه آن در سال 2004، فتوترمولیز فرکشنال (FP)، رویکردهای درمانی جوانسازی را ارائه کرده است که، هم مؤثر و هم بی خطر هستند. فتوترمولیز فرکشنال که توسط اندرسون و مانشتاین معرفی شد، نقاط میکروگرمایی هدفمند (MTZs) تولید می‌کند. ستون هایی از پوست دناتوره شده، با عرض و عمق کنترل شده را در درم ایجاد می‌کند. دستگاه اصلی آنها با استفاده از این فناوری باعث ایجاد ستون‌های نکروز در اپیدرم و درم می‌شود، در حالی که لایه شاخی را از نظر بافت‌شناسی دست‌نخورده و بدون برداشتن هیچ‌یک از پوست باقی می‌ماند و بنابراین فتوترمولیز فرکشنال غیر سایشی (nonablative fractional photothermolysis= NAFR) نامیده شد.

یکی از مزایای اصلی NAFR آسیب کم و حداقل دوران نقاهت و بهبودی سریع پس از درمان است. بر خلاف دستگاه‌های معمولی لایه‌برداری، فتوترمولیز فرکشنال تنها بخشی از پوست را درمان می‌کند و امکان ترمیم سریع از نواحی آسیب ندیده را فراهم می‌کند. اگرچه چندین جلسه درمانی برای دستیابی به نتیجه مطلوب مورد نیاز است، اما زمان نقاهت به طور متوسط به 3 روز قرمزی و تورم محدود می شود، در مقابل اما در لایه برداری تهاجمی سایشی غیرفرکشنال، به طور متوسط 7 تا 10 روز زخم باز است. همراه با مشخصات ایمنی عالی، NAFR به سنگ بنای جوانسازی پوست با لیزر برای درمان پیری پوست، اسکار آکنه و انواع دیگر کاربردهای بالینی تبدیل شده است.

پاتوفیزیولوژی

در فتوترمولیز فرکشنال، یک آرایه منظم از انرژی نور پیکسلی، مناطق کانونی از آسیب اپیدرمی و درمی یا MTZ را ایجاد می کند (شکل 1-7). از زمان آغاز به کار، چندین لیزر مختلف برای استفاده از این پیشرفت تکنولوژی توسعه یافته است. هر لیزر دارای پارامترهایی است که می‌تواند برای تغییر چگالی، عمق و اندازه ستون‌های عمودی MTZ ها تغییر کند. زخم‌های ایجاد شده توسط FP توسط بافت سالم احاطه شده‌اند که در مقایسه با لایه‌برداری سنتی پوست سایشی، روند بهبودی بسیار سریع‌تری را به دنبال دارد. اعتقاد بر این است که این آسیب هدفمند با MTZ باعث تحریک نئوکلاژنز و بازسازی کلاژن می شود، که منجر به بهبود بالینی در زخم و پیری ناشی از نور می شود. در مطالعه اصلی توسط Manstein و همکاران تغییرات بافت شناسی که پس از NAFR مشاهده می شود به زیبایی توصیف شد.

شکل 7-1: نموداری که تفاوت‌های بین لایخ برداری سایشی سنتی، غیر سایشی فرکشنال و سایشی فرکشنال را نشان می‌دهد. با فناوری لیزر فرکشنال، مناطق درمان میکروترمال با بافت سالم احاطه می‌شوند. زمان بهبودی به میزان قابل توجهی کمتر است و انرژی می تواند با خیال راحت به عمق درم برسد.

بلافاصله پس از درمان، وجود لاکتات دهیدروژناز (LDH) نکروز سلولی اپیدرمی ودرمی را در یک ستون کاملاً مشخص که با MTZ مرتبط است نشان داد. 24 ساعت پس از درمان، اتلاف سلول های درم ادامه داشت، اما از طریق مکانیسم مهاجرت کراتینوسیت، نقص اپیدرمی ترمیم شد. یک هفته پس از درمان، MTZ های منفرد هنوز با LDH مشهود بودند، اما پس از 3 ماه هیچ شواهد بافت شناسی مبنی بر اتلاف سلول زنده وجود نداشت. آب به عنوان کروموفور هدف عمل می کند که اجازه می دهد آسیب حرارتی به کراتینوسیت های اپیدرم و کلاژن وارد شود.

هانتاش و همکاران مکانیسم منحصر به فردی از ترمیم بافت با فتوترمولیز فرکشنال را نشان داد. در سال 2006، آنها با استفاده از یک آنتی بادی الاستین نشان دادند که، محتوای لایه درم آسیب دیده در ستون‌های بقایای نکروزه اپیدرمی میکروسکوپی (microscopic epidermal necrotic debris=MEND) وارد شده و از طریق اپیدرم عبور کرده و در فرآیند حذف از طریق اپیدرم دفع شده است. این مکانیسم، که با فناوری‌های لیزر قبلی توضیح داده نشده بود، حذف کلاژن تغییر یافته در پیری ناشی از نور و اسکارها را توضیح می‌دهد و همچنین برای ارائه استراتژی‌های درمانی جدید برای اختلالات رنگدانه‌ای، مانند ملاسما، و همچنین بیماری‌های رسوبی، مانند آمیلوئید و موسینوز، فرض شد.