نتیجه لیزر موی زائد مانند هر درمان دیگری تا حدودی وابسته به نکاتی است که قبل، حین و بعد از آن رعایت می شود. برخی از نکات باید توسط اپراتور مورد بررسی قرار گیرد و برخی دیگر توسط مراجعه کننده. در این مقاله به نکات و مواردی که قبل از شروع جلسات باید بررسی شوند می پردازیم.
انتخاب بیمار و پیش درمان
- از مواردی که قبل از شروع جلسات لیزر باید بررسی شود، ارزیابی قبل از درمان شامل یک تاریخچه پزشکی کامل می باشد. سابقه ناهنجاری‌های غدد درون ریز یا اختلال عملکرد قاعدگی باید یک معاینه کامل را برای آشکار کردن یک علت سیستماتیک و قابل درمان هیرسوتیسم ایجاد کند. به همین ترتیب، یک بیمار با شروع ناگهانی هیپرتریکوز از نوع لانوگو باید از نظر سندرم پارانئوپلاستیک ارزیابی شود.
- عفونت های مکرر با ویروس هرپس سیمپلکس( HSV = herpes simplex virus) در یا اطراف دهان یا ناحیه تناسلی نیاز به درمان پیشگیرانه مناسب با والاسیکلوویر(valacyclovir) 500 میلی‌گرم دو بار در روز به مدت 10 تا 14 روز از روز قبل از انجام جلسات لیزر موی زائد دارد.
- قبل از جلسات لیزر موی زائد، سابقه کلوئید(keloids) یا اسکار هیپرتروفیک(hypertrophic scars) باید بررسی شود تا از درمان بیش از حد تهاجمی اجتناب کنید.
- موها قبل از هر جلسه لیزر باید کوتاه یا تراشیده شوند تا دود در طول درمان به حداقل برسد و از گیر افتادن مو در زیر دستگاه خنک کننده تماسی جلوگیری شود. اگر مو در سطح پوست وجود داشته باشد، لیزر موهای در معرض دید را هدف قرار می دهد و باعث سوختگی پوستی حرارتی می شود.
سوختگی پس از حذف موهای زائد با لیزر با استفاده از هندپیس خنک کننده تماسی. موهای تراشیده نشده روی سطح پوست نور را جذب کرده و باعث سوختگی می شود.
- این نکته بسیار مهم است که افراد از نظر درمان با طلا و استفاده از ایزوترتینوئین(آکوتان یا راکوتان) قبل از شروع جلسات لیزر، غربالگری شوند. سابقه مصرف نمک های طلا که در گذشته برای درمان بیماری‌هایی مانند روماتیسم مفصلی(rheumatoid arthritis) استفاده می‌شد، منع مصرف لیزر درمانی است. ترکیبی از لیزر درمانی و مصرف طلا می‌تواند باعث ایجاد کریزیازیس(chrysiasis)، نوعی از هیپرپیگمانتاسیون پوستی شود.
لیزر موهای زائد هنگام مصرف ایزوترتینوئین بحث برانگیز است. اگرچه مطالعات اخیر نشان می دهد که ممکن است ایمن باشد، ممکن است خطر سمیت نوری(phototoxicity)، شکنندگی پوست(skin fragility)، و اختلال در ترمیم بافت، با تاخیر در اپیتلیالیزاسیون مجدد و تشکیل اسکار وجود داشته باشد. ما یک دوره قطع حداقل 6 تا 12 ماه قبل از قرار گرفتن در معرض لیزر را توصیه می کنیم.
- بخش مهمی از ویزیت مشاوره ایجاد انتظارات واقع بینانه در بیمار، جزئیات پیامدهای نامطلوب بالقوه و بحث در مورد هزینه است. بیماران قبل از شروع جلسات لیزر موی زائد، باید بدانند که چندین جلسه درمان (تقریباً 6 تا 8 جلسه) برای رفع موهای زائد ضروری است، اگرچه این راه حل دائمی را تضمین نمی‌کند، زیرا موهای درمان شده ممکن است چند سال بعد دوباره رشد کنند.
یک درمان با لیزر به طور معمول یک تاخیر رشد 2 تا 6 ماهه را به همراه دارد. رشد مجدد مو به طور کلی کم‌تر می‌شود و هر کدام از موها نازک‌تر و کم‌رنگ‌تر می‌شوند. بیماران همچنین باید توجه داشته باشند که موها بلافاصله پس از درمان نمی‌ریزند، بلکه طی چند روز تا چند هفته می‌ریزند.
- قبل از شروع جلسات لیزر حتما باید از نور خورشید اجتناب شود. زیرا اگر بیماران برنزه شوند، نمی توان آنها را درمان کرد. ملانین اپیدرمی برای جذب انرژی نور رقابت می‌کند و خطر عوارض جانبی مانند هیپو یا هیپرپیگمانتاسیون، ایجاد تاول، زخم و اسکار را به همراه دارد.
- از آنجایی که ملانین در ساقه مو برای حذف مو با لیزر ضروری است، افرادی که موهای سفید، بلوند یا قرمز دارند، که از نظر بافت‌شناسی با نبود ملانین، کمبود ملانین یا وجود یوملانین مرتبط می‌باشد، کاندیدای مناسبی برای لیزر موهای زائد نیستند.
- اپیلاسیون، کندن، بند انداختن یا هر روش اپیلاسیون که کل ساقه مو را بیرون می‌کشد، بین جلسات درمانی یا حداقل 4 هفته قبل از جلسه لیزر موی زائد اجتناب شود.