اپیدرم بالاترین لایه یا لایه اپیتلیال پوست است. از یک اپیتلیوم سنگفرشی طبقه بندی شده کراتینه شده تشکیل شده است. کراتین پروتئینِ سازنده مو، ناخن و پوست است که به طور طبیعی در بدن انسان به مقادیر مختلفی وجود دارد. این ناحیه فاقد عروق خونی می‌باشد و به انتشار مواد مغذی از بافت زیرین بستگی دارد، همچنین حاوی حسگرهای عصبی برای لمس و درد است.
پوست نازک شامل چهار لایه است. پوست ضخیم شامل پنج لایه است. شکل پایین، لایه‌های اپیدرم را نشان می‌دهد.
- لایه بازال(Stratum basale): عمیق‌ترین لایه اپیدرمی است. یک تک لایه از سلول‌های بنیادی و کراتینوسیت‌ها که روی غشای پایه قرار دارند. در این جا، سلول‌های بنیادی تقسیم و کراتینوسیت هایی را ایجاد می‌کنند که برای جایگزینی سلول های از دست رفته به سمت سطح پوست مهاجرت می‌کنند. همچنین حاوی چند ملانوسیت و سلول‌های لمسی است.
- استراتوم اسپینولوزوم یا لایه خاردار(Stratum spinulosum): چندین لایه از کراتینوسیت‌ها توسط دسموزوم‌ها(desmosomes) و اتصالات محکم به یکدیگر متصل شده اند. همچنین حاوی تعدادی سلول دندریتیک(dendritic) است
- استراتوم گرانولوزوم یا لایه دانه دار(Stratum granulosum): سه تا پنج لایه کراتینوسیت مسطح می‌باشد و سلول‌ها حاوی گرانول‌های کراتوهیالین تیره رنگ هستند
- لایه شفاف(Stratum lucidum): لایه نازک و رنگ پریده فقط در پوست ضخیم یافت می‌شود. این لایه حاوی کراتینوسیت‌های پر از پروتئین شفاف الیدین است.
- لایه شاخی(Stratum corneum):لایه سطحی پوست شامل چندین لایه (تا 30) از سلول‌های مرده، پوسته پوسته و کراتینه شده می‌باشد. این لایه در برابر سایش، نفوذ، هدر رفتن آب مقاوم است.
لایه‌های اپیدرم
کپی برداری از مطالب این سایت با ذکر منبع مجاز می‌باشد.
(برگرفته از کتاب کاربرد لیزر در رفع موهای زائد – شاپ لیزر)